Het dorp Oud-Aalden is één der best bewaard gebleven brinkdorpen in het oude Drenthe. Het ademt rust en schoonheid en doet de bezoekers terugdenken aan de tijden van weleer. Het dorp is dan ook als beschermd dorpsgezicht verklaard. Burgemeester Mr. H. Greebe, had plannen en ideeën om Oud-Aalden te bewaren als levend openluchtmuseum met recreatieve mogelijkheden. Zo werd in 1955 een nader onderzoek ingesteld door studenten van de Technische Hogeschool te Delft.
Zeer fraaie, oude, gave boerderij
In het uitgebrachte inventarisatierapport van de T.H. over de bijzondere culturele waarden van Oud Aalden, staat de boerderij Oud-Aalden 11, die oorspronkelijk is gebouwd in het jaar 1668, als volgt beschreven: “Zeer fraaie, oude, gave boerderij met achterbaander en underschoer. De oorspronkelijke nis was nog dieper. Eén van de oorspronkelijke wanden is hiervan nog aanwezig. Al het houtwerk bestaat uit ongeschilderd eiken- en elzenhout, prachtig gepatineerd. De voorhof met een zware eik, geflankeerd door twee schuren, is volkomen gaaf en vormt ruimtelijk een boeiend samenspel met de voorruimte van de tegenover liggende boerderij. Aan de schuur komt het oorspronkelijke strovlechtwerk voor. Dit treft men nog maar sporadisch aan. Er zijn in Drenthe enkele vaklieden die dit kunnen maken. Aan de achterzijde is het oude overstek aanwezig. De stijlen daaronder van het “wand”-werk eveneens.”
Restauratie
Het gemeentebestuur wilde het gebouw voor het nageslacht te bewaren en het laten restaureren tot restaurant, expositieruimte en woning. Maar ook om in Oud-Aalden een gelegenheid te bieden voor diegenen en toeristen die zich wilden onderdompelen in de sfeer van Oud-Aalden, de fraaie omgeving en Drentse cultuur.
Vanaf 1961 werden aan de gemeenteraad diverse kredieten gevraagd om de restauratie van de oude Saksische boerderij van familie Keen en Lanning, Oud Aalden 11 mogelijk te maken. Ook waren er bijdragen vanuit het Rijk en de provincie. Vervolgens werd de boerderij op 11 december 1961 aangekocht door de gemeente Zweeloo. Het restauratieplan voorzag in de inrichting van de boerderij tot eethuis en waarbij de bijbehorende wagenschuur werd ingericht voor culturele bijeenkomsten. In 1964 werd aan een onderneming in Wezup opdracht verleend voor de uitvoering van de werkzaamheden van de restauratie.
Na de restauratie was de boerderij 8 meter langer geworden omdat men tot de ontdekking kwam dat de stalpaalnummering niet bij nr. 1 begon. Daaruit bleek dat de boerderij vroeger langer moet zijn geweest. Bij naspeuring in de bodem bleken de flinten die vroeger als fundering hadden gediend in de bodem inderdaad nog aanwezig te zijn. Na de restauratie had de boerderij weer zijn oorspronkelijke lengte teruggekregen.
Jan Naarding
Bij de verhuur aan een particulier in 1965 kwam in de aanwezige correspondentie in het gemeentearchief voor het eerst de naam “Hoes van Hol-An” voor als Koffie- en Pannekoekboerderij, De naam is bedacht door Dr. Jan Naarding.
De toenmalige huurders zochten met hun echtgenoten naar mogelijkheden hun liefhebberijen als natuurstudie, kunst, oude ambachten, geschiedenis (vooral van Drenthe), literatuur etc. in een rendabele vorm te gieten en kwamen toen op het idee om een oude boerderij hiervoor in te richten. Via-via kwamen deze plannen ter tafel bij Het Drentse Genootschap in Assen. Daar werd het met instemming ontvangen en werd op de oude boerderij in Oud-Aalden gewezen. Deze kwam dan wel voor op de Monumentenlijst maar er waren nog geen plannen voor een goede bestemming. Zo werden aldus de plannen verder uitgewerkt tot dit restaurant en cultureel centrum.
Op 3 juli 1965 werd de gerestaureerde boerderij als eethuis annex cultureel centrum “’t Hoes van Hol-An” door burgemeester H. Greebe geopend.
De boerderij is rijksmonument.
Bron:
Archief gemeente Zweeloo, 1920-1997, inventarisnummer 1956
Archief Gemeente Coevorden vanaf 1998, inventarisnummer 2230
