Het eerste officiële gemeentewapen van 1819
Bij besluit van 10 november 1819 is van de Hoge Raad van Adel aan de stad Coevorden het gemeentewapen toegekend.
“Zijnde eens schild van lazuur, beladen met een voorportaal van een kerk, waarin aan de ene kant een bisschop in vol ornaat staat, terwijl aan de andere kant Sint Joris bezig is de draak een dodelijke stoot toe te brengen, alles van goud. Het schild gedekt door een gouden Kroon.
Ten aanzien van de betekenis van het wapen is niets met zekerheid te zeggen.
De aanwezigheid van de figuur van de bisschop zou gezocht kunnen worden in de belangrijke rol, die de bisschoppen van Utrecht in de geschiedenis van Coevorden hebben gespeeld.
Het waren immers deze bisschoppen, die omstreeks het jaar 1200 kasteleins over hun burcht Coevorden aanstelden. De voormalige kapel Hulsvoorde, gelegen op de grens van Coevorden en Dalen, was de plaats waar de bisschoppen van Utrecht als graven of Heren van Drenthe werden gehuldigd.
Aangezien bijna de gehele geschiedenis van Coevorden spreekt van een aaneenschakeling van strijdtonelen, waarbij de oude vesting een belangrijke rol speelde, meermalen aan verwoestingen bloot stond en zich telkens weer weet te herstellen, mag het als juist worden geacht, dat de figuur van St. Joris die de draak doodt, in het wapen is opgenomen.

Het nieuwe wapen vanaf 1968
In 1968 kreeg de toenmalige gemeente een nieuw wapen. De aanleiding voor het aanvragen van een nieuw wapen, was dat het oude wapen uit 1819 wat de gemeente tot op dat moment had niet erg fraai vormgegeven was en er waren weinig historische gegevens over bekend. Het nieuwe wapen kreeg een indeling die de geografische positie weergeeft; een stad op een zandrug in het veen. De hermelijnstaartjes symboliseren het wollegras in het veen. De adelaar is afkomstig van de heren van Schoonebeek, tevens heren van Coevorden. Als wapen van de heren van Coevorden wordt het wapen met de adelaar al genoemd in het wapenboek van heraut Gelre voor Reinoud IV van Coevorden 1370-1410.
Wapenspreuk
“Ondanks de vele gevaren die mij bedreigd hebben, besta ik nog” duidde op de vele belegeringen en andere rampen die de stad heeft weten te overleven. De Hoge Raad van Adel had eerst grote bezwaren tegen de spreuk, maar ging na een pleidooi van de burgemeester alsnog akkoord.

Beschrijving van de Hoge Raad van Adel
“Van goud, met gebogen flanken van tegenhermelijn en beladen met een burcht van keel, met 3 kantelen, gevoegd van sabel, de poort geopend van het veld, met kozijnen en opgetrokken valdeur, wederom van sabel, boven vergezeld van een adelaar van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon van 5 bladeren. Wapenspreuk: “Multis periculis supersum” in letters van sabel op een wit lint.”
Gemeentelijke herindeling
Na de gemeentelijke herindeling in Drenthe van 1998 waarbij de gemeenten Coevorden, Dalen, Oosterhesselen, Sleen en Zweeloo werden samengevoegd, kreeg de nieuwe gemeente Coevorden in het jaar 2000 een nieuw gemeentewapen waarbij de oude wapenspreuk gehandhaafd werd.

Beschrijving van de Hoge Raad van Adel
In keel een kruis van zilver, in het hart beladen met een adelaar van keel, met over alles heen rechts een kromstaf, de krul naar links gericht, en links een omgekeerde lans, beide van goud. Het schild gedekt met een gouden kroon van vijf bladeren en gehouden door twee wildemannen, omkranst en omgord met eikenloof, met de buitenste hand een knots over de schouder houdende, alles van natuurlijke kleur. Wapenspreuk: “Multis Periculis Supersum” in letters van sabel op een wit lint.